Właśnie zdałem sobie sprawę, że Maria Lech, jedna z moich pierwszych nauczycielek, w dodatku – nauczycielka muzyki – musi już nie żyć. Zaskoczyła mnie ta myśl, bo w mojej pamięci ona ciągle żyje. Pozostała taką, jaką ją pamiętam ze szkoły, gdy ją kończyłem, mając czternaście lat. Na lekcjach rytmiki było mi z nią bardzo dobrze,… Czytaj dalej Ona ciągle żyje
Napiszę w tonie nieco żalącym się, trudno. Niedawno doświadczyłem tego, o czym słyszałem m.in. od Jacka Poremby. O co chodzi? Pracuję na sesji zdjęciowej. Rozmawiam z producentem, dociekam, o co w tych zdjęciach ma chodzić, w jakim mają być stylu. Potem cyzeluję zdjęcia, ustawiam modeli, wszystko jest maksymalnie dopięte – na poziomie, na jaki pozwalają… Czytaj dalej Fotografia bardzo wrażliwa na kontekst
W październikowym numerze „Didaskaliów – Gazecie teatralnej” (nr 117) ukazał się mój tekst, który jest kontynuacją tematu rozpoczętego przez Michała Zadarę. Reżyser wskazał na podział rzeczywistości teatralnej na „jasną” i „ciemną” stronę, oraz na potrzebę docierania do prawdy poprzez teatr. W moim tekście, jako reprezentant „ciemnej strony”, odnoszę się do jego postulatów. A tak zapowiada… Czytaj dalej Mój tekst w „Didaskaliach”
Piotr Kubic bohaterem tekstu.
Z niedzielnego spaceru w małym miasteczku.
Wakacyny obóz. Tu mieszka około 80 młodych ludzi.
Some shots of today.
Couple of shots from the press cenference. Before the premiere of The Idiot, written by Fyodor Dostoevsky, directed by Norber Rakowski. Teatr Bagatela, Kraków. (Idiota Fiodora Dostojewskiego, reż. Norbert Rakowski, Teatr Bagatela, Kraków)
Odpowiadam na wpis koleżanki / kolegi nonenim, na blogu „… non enim„, pt. Zamach. Odpowiadam tu, bo znów się rozpisałem. Czy naprawdę musisz to robić z politykami? Przecież jest tyle innych, świetnych, pięknych tematów, spraw, ludzi, zajęć, którym można się oddać. Spróbuj, może jednak nie musisz…? Po co to robić…? Odkąd świadomie unikam telewizji, odkryłem… Czytaj dalej Po co mi śniadanie z politykami…??
Jestem zwyklym obywatelem. Od dawna nie oglądam telewizji, a w TokFM słucham głównie EKG. Niestety dziś, na nieszczęście, zaszedłem do teściów, gdzie telewizor pracował na kanale „dyskusyjnym”. Dwie twarze zajadle tłumaczyły sobie wzajemne oczywiste oczywistości, te same od lat. Odżyła we mnie dawna trauma, zapiekły niezabliźnione do końca rany. Czy jestem ekspertem w dziedzinie polityki,… Czytaj dalej Na zamach trzeba sobie zasłużyć