Przeglądam zdjęcia zrobione podczas spektaklu. Mam przed sobą dwie twarze: M. oraz K. Obie znane w Polsce, obie obecne w mediach. Zadziwiające jest to, jak wiele różnych odcieni przybiera ta sama twarz, w zależności od sytuacji, emocji, pozycji. Czasem można odnieść wrażenie, że jest to ktoś zupełnie inny. Pomijam zdjęcia, na których twarze nie odpowiadają… Czytaj dalej Jedna twarz
Wczoraj w Auditorium Maximum UJ, spotkanie z Ireneuszem Kanią, który przetłumaczył prawie sto książek z szesnastu języków. Pytanie prowadzącego: co pan by radził młodym, którzy chcą, próbują tłumaczyć? Odpowiedź: nie poddawać się. Młodzi dziś są jacyś słabi, ktoś odrzuci ich tłumaczenie i już rezygnują. Niepowodzenia muszą przyjść i przyjdą z pewnością. Nie można się nimi… Czytaj dalej Ireneusz Kania: niepowodzenia muszą przyjść
Pierwsza Wojna Światowa, bitwa pod Verdun, tylko dwie liczby: liczba zabitych wyniosła tyle, że średnio ginął jeden żołnierz na minutę w ciągu całych dziesięciu miesięcy, podczas których trwała bitwa, liczba wystrzelonych pocisków w tym samym okresie czasu – średnio dwa na sekundę. Dane zaczerpnięte z filmu: 1916, Total War: The Battle of Verdun (WWI Documentary)… Czytaj dalej O Bitwie pod Verdun – historia i szaleństwo
Spektakl grany w tej samej obsadzie od 16 lat. W tej samej obsadzie, z wyjątkiem dwóch postaci w wieku 10-14 lat, dziewczynki i chłopca. Młodzież w tym wieku szybko rośnie, dlatego konieczna jest zmiana młodych aktorów co 2–3 lata. Patrzę na kolejną parę, która właśnie zajęła miejsce poprzedniej. Dzieje się coś niezwykłego. Ci młodzi mają… Czytaj dalej Jak odżywa spektakl
Reorganizuję archiwum. Przy okazji rzucam okiem na zdjęcia, jak to poniżej. Pochodzi z marca 2012 roku. Fotografowałem wtedy próby generalne do premiery „Ariadny na Naxos” Ryszarda Straussa w reżyserii Włodzimierza Nurkowskiego. Można powiedzieć, że czas fotografa teatralnego liczony jest spektaklami, którymi się zajmuje. Każdy spektakl to inna przestrzeń, inne emocje, inny świat. Przy każdym spektaklu… Czytaj dalej Budynek Opery Krakowskiej
Przepraszam, że ja o czymś innym niż tragedia w Paryżu. Wracam do domu po pracy, a tu moja dziewczyna raczy mnie opowieścią ze swojego kraju. Żyjemy w Polsce i nie śledzimy na bieżąco wydarzeń w Rumunii. A szkoda. W ostatnich dniach października, w nocnym klubie w Bukareszcie bawiło się 400 osób. Powinno najwyżej 80. Lokal… Czytaj dalej Doprowadzić do dymisji rządu w niespełna tydzień
Facebook – problemy, o których się nie myśli (2)
Facebook – problemy, o których się nie myśli (1)
Znak czasu – wykład profesor Helgi Drummond w Gresham College, w Londynie. Dlaczego bezczynność jest bezcenna?
Coraz trudniej znaleźć reklamę, która nie stosuje wabika polegającego na sugerowaniu obietnicy (podawanej w sposób bardziej lub mniej ukryty), która potem okazuje się fikcją. Przykład: zakład obsługi ogumienia reklamuje wielką czcionką: ”wymiana opon tylko 68,88 zł”. Tekst widoczny jest z daleka, na długiej ulicy, na której zwykle tworzą się korki. Pod cyfrą umieszczone jest uzupełnienie… Czytaj dalej Reklama niszcząca zaufanie