Tadeusz Bradecki reżyseruje „Opętanych” Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Kwestia „Opętanych” jest ciekawa, gdyż była to powieść pisana przez Gombrowicza pod pseudonimem, publikowana w odcinkach, w prasie codziennej. Z założenia miała być to twórczość przeznaczona dla zwykłego, przeciętnego czytelnika. Gombrowicz nie był z niej zadowolony na tyle, że do jej autorstwa… Czytaj dalej Tadeusz Bradecki reżyseruje
Dwie osoby, ona i on. W tym samym pomieszczeniu, tej samej scenografii. Nie ma „wodotrysków” – szalejących świateł, projekcji wideo, sztucznych ogni, dymów, nie ma zabaw formą teatralną, co najwyżej – zmiany kostiumów. Cały spektakl to tylko oni – ona i on. I dwie godziny. Czy to może być ciekawe? Może. I jest ciekawe. Jest… Czytaj dalej Z próby teatralnej
Szybki zapis tego, w czym dziś uczestniczyłem
Minus trzynaście stopni – tym razem prognozy nie zawiodły. Niedzielny spacer, przygoda.
Stowarzyszenie Pomocy Niepełnosprawnym „Bądźcie z nami” Hotel Novotel Bronowice w Krakowie 12 grudnia 2015
W sieci dróg publicznych o łącznej długości 415 tysięcy kilometrów jest skrzyżowanie na pagórku, a zaraz za nim droga schodzi w dół dwoma zakrętami. improwizacja, zdjęcia i montaż Piotr Kubic Sara i Beniamin
Przeglądam zdjęcia zrobione podczas spektaklu. Mam przed sobą dwie twarze: M. oraz K. Obie znane w Polsce, obie obecne w mediach. Zadziwiające jest to, jak wiele różnych odcieni przybiera ta sama twarz, w zależności od sytuacji, emocji, pozycji. Czasem można odnieść wrażenie, że jest to ktoś zupełnie inny. Pomijam zdjęcia, na których twarze nie odpowiadają… Czytaj dalej Jedna twarz
Reorganizuję archiwum. Przy okazji rzucam okiem na zdjęcia, jak to poniżej. Pochodzi z marca 2012 roku. Fotografowałem wtedy próby generalne do premiery „Ariadny na Naxos” Ryszarda Straussa w reżyserii Włodzimierza Nurkowskiego. Można powiedzieć, że czas fotografa teatralnego liczony jest spektaklami, którymi się zajmuje. Każdy spektakl to inna przestrzeń, inne emocje, inny świat. Przy każdym spektaklu… Czytaj dalej Budynek Opery Krakowskiej
…w Miechowie. Pierwsze skojarzenie, jakie sobie przypominam związane z Grzegorzem Turnauem, było zasłyszane chyba w telewizji, albo od znajomych. Że to młody kompozytor, pianista i wokalista grający w stylu Marka Grechuty. Nie dyskutuję nad sensownością tej dawnej oceny, tylko liczę, ile minęło lat od tamtego czasu. Dwadzieścia pięć…? Nie sposób nie dostrzec przemijania – w… Czytaj dalej Grzegorz Turnau podczas koncertu…
Juliusz Krzysztof Warunek, aktor.