Teatr zza kulis – garderobiana
Czym zajmuje się garderobiana w teatrze? Zobacz w niespełna dwie minuty.
Czym zajmuje się garderobiana w teatrze? Zobacz w niespełna dwie minuty.
„Pasja” — spektakl teatralny, w którym widzowie współistnieją z aktorami w tej samej przestrzeni. Pozwala to na niezwykły udział i utożsamienie się z akcją sceniczną, wzajemne, bardzo silne przenikanie emocji i treści.
Przed zbliżającą się premierą, jeszcze w sali prób. Anton Czechow, Nie całkiem wesoła historia, reżyseria Józef Opalski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Przeglądam zdjęcia ze spektaklu Marca Beckera „My w finale” w reżyserii Iwony Jery zrobione cztery lata temu. Patrzę na twarze aktorów i jestem poruszony. Andrzej Wajda: „Aktor prawdziwy potrafi w każdej chwili, publicznie, ujawnić siebie! Jest to jakby skok w przepaść, żeby go wykonać, nie wystarczy najsłuszniejsza nawet motywacja; trzeba również osiągnąć ów stan napięcia… Czytaj dalej Iwona Jera pomogła im rzucić się w przepaść
Tadeusz Bradecki reżyseruje „Opętanych” Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Kwestia „Opętanych” jest ciekawa, gdyż była to powieść pisana przez Gombrowicza pod pseudonimem, publikowana w odcinkach, w prasie codziennej. Z założenia miała być to twórczość przeznaczona dla zwykłego, przeciętnego czytelnika. Gombrowicz nie był z niej zadowolony na tyle, że do jej autorstwa… Czytaj dalej Tadeusz Bradecki reżyseruje
Dwie osoby, ona i on. W tym samym pomieszczeniu, tej samej scenografii. Nie ma „wodotrysków” – szalejących świateł, projekcji wideo, sztucznych ogni, dymów, nie ma zabaw formą teatralną, co najwyżej – zmiany kostiumów. Cały spektakl to tylko oni – ona i on. I dwie godziny. Czy to może być ciekawe? Może. I jest ciekawe. Jest… Czytaj dalej Z próby teatralnej
Przeglądam zdjęcia zrobione podczas spektaklu. Mam przed sobą dwie twarze: M. oraz K. Obie znane w Polsce, obie obecne w mediach. Zadziwiające jest to, jak wiele różnych odcieni przybiera ta sama twarz, w zależności od sytuacji, emocji, pozycji. Czasem można odnieść wrażenie, że jest to ktoś zupełnie inny. Pomijam zdjęcia, na których twarze nie odpowiadają… Czytaj dalej Jedna twarz
Spektakl grany w tej samej obsadzie od 16 lat. W tej samej obsadzie, z wyjątkiem dwóch postaci w wieku 10-14 lat, dziewczynki i chłopca. Młodzież w tym wieku szybko rośnie, dlatego konieczna jest zmiana młodych aktorów co 2–3 lata. Patrzę na kolejną parę, która właśnie zajęła miejsce poprzedniej. Dzieje się coś niezwykłego. Ci młodzi mają… Czytaj dalej Jak odżywa spektakl
Spektakl taneczny butō inspirowany powieścią amerykańskiego pisarza Henry’ego Dargera. Dźwiękowy kolaż odgłosów świata realnego oraz abstrakcji towarzyszy tanecznemu monodramowi japońskiej tancerki Yuko Kaseki. Spektakl zderza okrucieństwa wojny z ciałem wątłego, bezbronnego dziecka. Krakowskie Reminiscencje Teatralne 2015.
Fotoreportaż ze spektaklu „Ewolucja gwiazd” zrealizowanego przez tajemniczy Instytut B61, według pomysłu Jana Świerkowskiego. Fantastyczna przygoda w zakamarkach jednej z kamienic w centrum Krakowa. Podróż w nieznane, dreszcz przebiegający przez plecy, śmiech oraz podziw nad rozmachem, konsekwencją, niezwykłą formą przedstawienia. Szkoda, że nie będziecie mogli już go zobaczyć. Spektakle miały miejsce w ramach tegorocznych Krakowskich… Czytaj dalej „Ewolucja gwiazd” – Instytut B61