Pasja
„Pasja” — spektakl teatralny, w którym widzowie współistnieją z aktorami w tej samej przestrzeni. Pozwala to na niezwykły udział i utożsamienie się z akcją sceniczną, wzajemne, bardzo silne przenikanie emocji i treści.
Czechow w Słowackim
Przed zbliżającą się premierą, jeszcze w sali prób. Anton Czechow, Nie całkiem wesoła historia, reżyseria Józef Opalski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Iwona Jera pomogła im rzucić się w przepaść
Przeglądam zdjęcia ze spektaklu Marca Beckera „My w finale” w reżyserii Iwony Jery zrobione cztery lata temu. Patrzę na twarze aktorów i jestem poruszony. Andrzej Wajda: „Aktor prawdziwy potrafi w każdej chwili, publicznie, ujawnić siebie! Jest to jakby skok w przepaść, żeby go wykonać, nie wystarczy najsłuszniejsza nawet motywacja; trzeba również osiągnąć ów stan napięcia… Czytaj dalej Iwona Jera pomogła im rzucić się w przepaść
Trailer – „Płomień żądzy”
Dwa zwiastuny spektaklu „Płomień żądzy” (tytuł oryginalny „Jakiś i Pupcze” Hanocha Levina) zrealizowane dla Teatru Bagatela. Powstałe przy współpracy z reżyserką Małgorzatą Bogajewską. Scenografia i kostiumy Anna Chadaj. Obsada: Ewelina Starejki, Ewa Mitoń, Małgorzata Piskorz, Kamila Klimczak, Wojciech Leonowicz, Piotr Różański, Krzysztof Bochenek, Michał Kościuk, Marek Kałużyński, Adam Szarek.
Tadeusz Bradecki reżyseruje
Tadeusz Bradecki reżyseruje „Opętanych” Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Kwestia „Opętanych” jest ciekawa, gdyż była to powieść pisana przez Gombrowicza pod pseudonimem, publikowana w odcinkach, w prasie codziennej. Z założenia miała być to twórczość przeznaczona dla zwykłego, przeciętnego czytelnika. Gombrowicz nie był z niej zadowolony na tyle, że do jej autorstwa… Czytaj dalej Tadeusz Bradecki reżyseruje
Trudna akceptacja
Wszyscy ludzie potrzebują akceptacji. Niektórzy jednak odczuwają akceptację, gdy dają rady, wydają polecenia i widzą, że inni stosują się do tych rad czy poleceń. Jeśli nie znajdują posłuchu, wpadają we frustrację i myślą, że są do niczego. To trudne przypadki, bo ktoś taki balansuje między dominacją nad innymi (czyli konfliktem z otoczeniem) a poczuciem małej… Czytaj dalej Trudna akceptacja
Z próby teatralnej
Dwie osoby, ona i on. W tym samym pomieszczeniu, tej samej scenografii. Nie ma „wodotrysków” – szalejących świateł, projekcji wideo, sztucznych ogni, dymów, nie ma zabaw formą teatralną, co najwyżej – zmiany kostiumów. Cały spektakl to tylko oni – ona i on. I dwie godziny. Czy to może być ciekawe? Może. I jest ciekawe. Jest… Czytaj dalej Z próby teatralnej
Najsłabsze ogniwo wiary. Ateiści potrzebni
Najsłabszym ogniwem wiary jest przyjęcie a priori tych założeń, które powinny być wnioskami, a nie założeniami. Np. przyjęcie za aksjomat, że Pismo Święte jest święte i natchnione i nieomylne prowadzi często do udowadniania jego świętości, nieomylności i natchnienia na sposoby, który urągają nie tylko logice, sumieniu i poczuciu sprawiedliwości, ale jednocześnie samemu Pismu Świętemu. Mechanizm… Czytaj dalej Najsłabsze ogniwo wiary. Ateiści potrzebni
Ostatnia droga
Szybki zapis tego, w czym dziś uczestniczyłem
Staw skuty lodem
Minus trzynaście stopni – tym razem prognozy nie zawiodły. Niedzielny spacer, przygoda.