Piotr Kubic

„O rozkoszy”

Dobre zdjęcia powstają często „nie wiadomo jak”. Fotografowie później milczą, sprawiając wrażenie, że wszystko to ich zasługa. Ale co tak naprawdę się stało – któż to wie…

Reklama i bezsilność

Reklama wzbudza dysonans i często – uczucie bezsilności. Ci, którym poprzez działanie i doświadczenie nie udaje się wyzwolić, wiodą życie podporządkowane zazdrości i uciekają w… sny na jawie.

Nastrój dworca

Wracając autobusem po pracy do domu (kilkadziesiąt kilometrów), a jeszcze idąc na dworzec – jakaś siła pchała mnie do aparatu. Fantastyczne, kiedy można fotografować kompletnie co się chce i jak się chce – bez żadnego narzuconego szablonu, wymagań, oczekiwań. Radosna twórczość! „Cóż w tym szczególnego” – ktoś powie. I właśnie o to chodzi – że… Czytaj dalej Nastrój dworca

Andrzej Seweryn – sesja do programu teatralnego

Zdjęcia do programu sztuki „Wyobraźcie sobie…” w reżyserii Jerzego Klesyka, z Andrzejem Sewerynem w roli głównej zostały wykonane w najprostszych, żeby nie powiedzieć – spartańskich warunkach. Wiedziałem, że sam spektakl rozegra się w minimalistycznej, prawie nie istniejącej scenografii. Aktor będzie miał drobne rekwizyty i kilka wariacji kostiumu. W tej sytuacji należy się spodziewać, że światło… Czytaj dalej Andrzej Seweryn – sesja do programu teatralnego

Styl fotografa i kompromisy

Witam Pana Piotra! Dzięki ze ten kursik. Imponuje mi Pan swoim profesjonalizmem. W pkt. 1 porusza Pan linie wizji teatru, zleceniodawcy, a gdzie w tym wszystkim styl artysty fotografa? Na jakie kompromisy jest Pan w stanie pójść, a gdzie jest granica, której Pan nie przekroczy (wyłączamy tutaj z rozważań gażę)? Serdecznosci Elik Dziękuję za wpis… Czytaj dalej Styl fotografa i kompromisy

Praktyka – zdjęcie reklamowe spektaklu

Dziś trochę praktyki. Opiszę powstanie zdjęcia reklamowego spektaklu teatralnego. Oto plakat (citylight) powstały na bazie zdjęcia. Urszula Grabowska, Grzegorz Mielczarek, fot. Piotr Kubic Zdjęcie tego rodzaju powinno spełniać kilka kryteriów. 1. Ma być reklamą przedstawienia, czyli poinformować i zachęcić potencjalnych widzów do oglądnięcia spektaklu. 2. Powinno zawierać przynajmniej jedną myśl, prawdę o spektaklu. Nie powinno… Czytaj dalej Praktyka – zdjęcie reklamowe spektaklu

Bez twarzy

Galeria Krakowska leży na moim trakcie, zmierzając do dworca. Przystrojona równie świątecznie jak anonimowo. Idealnie stożkowe choinki przybrane idealnie symetrycznie, jak komputerowo – są transparentne, jakby ich tam w ogóle nie było. Galeria Krakowska jest dla mnie miejscem obcym, „bez twarzy”.