Bar nazywał się „Magiel”. Było późne popołudnie, w mieście, w którym byłem może pięć razy w życiu. Szukałem czegoś do zjedzenia, więc wszedłem, wnętrze układało się w literę L, z wąskim przejściem. Zaraz na początku stał wysoki, choć nie zajmujący wiele powierzchni kontuar. Nie było nikogo, przyglądnąłem się więc menu leżącym na najbliższym stoliku. Wszystkie dania w tej samej cenie.… Czytaj dalej Magiel
W twórczości nie da się oszukać co najmniej jednego czynnika – czasu. Poszukiwanie, klecenie, rozwalanie tego, co sklecone, budowanie od nowa, zbieranie sił, trwonienie sił, zbieranie znów, organizowanie, konsultowanie, przegląd, horyzont coraz szerszy – to wszystko wymaga czasu. Niekiedy da się zauważyć, że ktoś za jednym zamachem stworzy coś fajnego. Nie należy dać się zwieść… Czytaj dalej O twórczości i pstrykaniu
Mechanizm światowych finansów posiada jedno z bardzo słabych ogniw. Są nim ludzkie emocje. W Chicago wśród studentów przeprowadzono eksperyment, w którym mieli określić, ile byliby skłonni zapłacić pewien stylizowany kubek do kawy. Średnia kwot wyniosła 6 dolarów. Następnie rozdano im te kubki za darmo. Po godzinie zapytano ich, za ile mogliby ten kubek sprzedać. Gdyby… Czytaj dalej Finanse i emocje, źródła kryzysu
Teksty, które ukazały się w prasie poświęconej tematowi cukrzycy. Fotoreportaż z inauguracji menu dla diabetyków, magazyn Szugarfrik, maj 2014 Wywiad z Piotrem Bikontem, magazyn Szugarfrik, maj 2014 Wywiad z Piotrem Kubicem, magazyn Diabetyk, lipiec 2014 Opowiadanie fantastyczne zamieszczone w magazynie Szugarfrik, lipiec 2014
Proste, szczere obserwacje dnia codziennego na przykładzie fotografii z aplikacji Instagram
Gdy nie robię zdjęcia, bo czuję za bardzo.
Tekst opublikowany w Didaskaliach – Gazecie Teatralnej (nr 117, październik 2013). Odnosi się do tekstu Michała Zadary (Te wszystkie maszyny. Krótki tekst o szumie, Didaskalia nr 114, kwiecień 2013), na temat docierania do prawy poprzez sztukę teatralną. Ja po ciemnej stronie Czytając tekst Michała Zadary o kulisach teatru uśmiecham się serdecznie. Oto ktoś napisał i… Czytaj dalej Szum jest w nas
O docieraniu do prawdy
W październikowym numerze „Didaskaliów – Gazecie teatralnej” (nr 117) ukazał się mój tekst, który jest kontynuacją tematu rozpoczętego przez Michała Zadarę. Reżyser wskazał na podział rzeczywistości teatralnej na „jasną” i „ciemną” stronę, oraz na potrzebę docierania do prawdy poprzez teatr. W moim tekście, jako reprezentant „ciemnej strony”, odnoszę się do jego postulatów. A tak zapowiada… Czytaj dalej Mój tekst w „Didaskaliach”
Oto film dokumentalny z Henri Cartier-Bressonem. O ile można jeszcze zrozumieć, że w trakcie filmu dokonywana jest analiza dzieła malarskiego (Jacques-Louis David Madame Récamier), to co z fotografią ma wspólnego muzyka i lekcje wiolonczeli? Oczywiście pytanie jest podchwytliwe i retoryczne zarazem. Tym, którzy znają odpowiedź, nie muszę jej pisać, tym, którzy jej nie znają, moja… Czytaj dalej Bresson i muzyka
Obserwacje z niedługiego użytkowania Twittera