Umięśniony mięśniak zaczął mnie obserwować na Instagramie. Nie wiedziałem, że jest umięśniony, dopóki nie wszedłem na jego profil. Na każdym zdjęciu – on, co najmniej bez koszulki, żeby było widać bicepsy i rzeźbiony brzuch. Są też filmiki – o tym, jak np. chodzi poziomo, w powietrzu, trzymając się rękami cienkiej rurki. Szacun! Wyświetlone prawie trzy… Czytaj dalej Umięśniony mięśniak
Ktoś zaczął mnie obserwować na Instagramie. Zdziwiłem się.
Umieszczając zdjęcie na portalu informacyjnym warto być czujnym.
Fotografie powstałe w Rumunii na trasach Transalpinie oraz Transfogarskiej, sięgających ponad 2000 m. n. p. m.
Przeszukuję archiwum moich zdjęć by znaleźć te, które mogłyby być kwintesencją teatru. Problem polega na tym, że w takim zdjęciu na plan pierwszy powinien wysuwać się teatr jako taki, a nie spektakl teatralny, który akurat był fotografowany. Odpadają więc zdjęcia np. reklamowe, które mają pokazać atrakcyjnie spektakl. W poszukiwanym zdjęciu musi być pewne zapętlenie, sięgnięcie… Czytaj dalej Zdjęcie — kwintesencja teatru
Instagram ruszył z zarabianiem pieniędzy, efektem jest zmiana sposobu wyświetlania zdjęć. Wortal socialpress.pl podaje dziesięć zasad, według których firmowe konto na Instagramie ma odnieść sukces. Jednocześnie ogłasza, że zdjęcia z większą liczbą polubień będą się wyświetlały jako pierwsze, a zdjęcia z niewielką ilością „serduszek” mogą być pomijane i przestać się wyświetlać innym użytkownikom. Czytam oba… Czytaj dalej Dyktatura „lajku”
Dwie osoby, ona i on. W tym samym pomieszczeniu, tej samej scenografii. Nie ma „wodotrysków” – szalejących świateł, projekcji wideo, sztucznych ogni, dymów, nie ma zabaw formą teatralną, co najwyżej – zmiany kostiumów. Cały spektakl to tylko oni – ona i on. I dwie godziny. Czy to może być ciekawe? Może. I jest ciekawe. Jest… Czytaj dalej Z próby teatralnej
O wpół do dziewiątej zeszła mgła. A może wzeszła. Nie wiemy, gdyż nikt nie wyglądał akurat przez okno i nie zanotowaliśmy momentu wejścia (zejścia). Jednakowoż mgła pozostaje jednym z nielicznych obiektów, który warto, tak naprawdę, w ostatnich czasach wymieniać. Może jeszcze brzozę, tę za naszym oknem, która nurza się we mgle. Są sobie podobne, obie… Czytaj dalej Starganie losu polskiego
Przepraszam, że ja o czymś innym niż tragedia w Paryżu. Wracam do domu po pracy, a tu moja dziewczyna raczy mnie opowieścią ze swojego kraju. Żyjemy w Polsce i nie śledzimy na bieżąco wydarzeń w Rumunii. A szkoda. W ostatnich dniach października, w nocnym klubie w Bukareszcie bawiło się 400 osób. Powinno najwyżej 80. Lokal… Czytaj dalej Doprowadzić do dymisji rządu w niespełna tydzień
O głupiej historii po chłopsku Wackowi pomyślało się, że sprowadzi sobie samochód z zagranicy. Po co, to tylko jemu wiadomo, przecież jeśli już nie chce kupować nowego u nas, to komisy tutaj są pełne pięknych aut, za które akcyzy płacić nie trzeba. Ale Wacek nie. No to już jego sprawa. Szkoda gadać o wszystkim, w… Czytaj dalej Jak Wacek akcyzę za auto płacił